Vanwege mijn werk als zangeres en zangdocent kwam ik af en toe ‘per ongeluk‘ in de Lutherse Kerk terecht. Ik voelde direct dat het een fijne plek was: naast de fijne akoestiek was het een kleine oase van rust midden in de hectiek van de binnenstad. Een plek waar niets hoeft, maar waar je kunt zíjn met alles wat er op dat moment is.

Toen mijn moeder overleed werd ze begraven vanuit de Lutherse kerk. Alles klopte. De intieme lichte kerkruimte. De bloemen en akoestiek. Al die lieve mensen.
Na terugkomst van de begraafplaats was er een lunchbuffet opgesteld. Onder de preekstoel. En hebben we het glas geheven op het leven van onze moeder. Om nooit te vergeten!

Geloven is iets persoonlijks en kan voor ieder een andere betekenis hebben. Een kerk is dan ook niet de enige plek waar je met geloof bezig kunt zijn. Voor mij is het wel belangrijk om een plek te hebben waar ik inspiratie kan vinden. Die plek van inspiratie heb ik gevonden in de Lutherse Kerk. Daarmee is het voor mij een plek die ik koester.